Ο Γιώργος Αγγελόπουλος είναι Αρχιτέκτονας Μηχανικός του ΕΜΠ. Είναι ενεργειακός επιθεωρητής και πραγματογνώμονας του ΤΕΕ και έχει αρχιτεκτονικό γραφείο στην Ηλιούπολη. Έχει επιβλέψει πολλά ιδιωτικά έργα, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί σε τεχνικά έντυπα. Υπήρξε τακτικό μέλος Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής. Επιδίωξή του είναι η βελτίωση της καθημερινότητας στην Ηλιούπολη, μέσα από έργα που θα βοηθούν ουσιαστικά τους δημότες της.
…Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΖΩ vs Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΩ…
Γεννήθηκα κι έζησα στην Ηλιούπολη από το 1971 έως και σήμερα, με 2 μικρά κενά, το 1991 στην Θεσσαλονίκη και 2004-2012 στην Αγ. Παρασκευή, αλλά η επαγγελματική μου έδρα δεν έφυγε ποτέ!
Όλα αυτά τα χρόνια πηγαινοέρχομαι, δουλεύω, βγαίνω και με το μάτι του Αρχιτέκτονα, αυτή η πόλη με πληγώνει!!!
Η Ηλιούπολη είναι ένα από τα 4 προάστια της Αττικής που χαράχτηκαν πολεοδομικά ως κηπουπόλεις! (τα άλλα 3 είναι η Φιλοθέη, το Ψυχικό, και η Κηπούπολη) Βασίστηκε σε πολεοδομικά σχέδια που είχαν γίνει σε νέες πόλεις στην Γαλλία, συντάχθηκε από Γάλλο πολεοδόμο, και χρονολογείται στα 1956!
Χαρακτηριστικά των κηπουπόλεων είναι οι φαρδιοί δρόμοι, κυκλικές χαράξεις, που εξασφαλίζουν ποικιλία φυγών, με φυτεμένες νησίδες, πολλές κυκλικές πλατείες, ελεύθεροι χώροι για πολλές πιθανές μελλοντικές χρήσεις, και μέγιστη δυνατή διατήρηση της αυτοφυούς βλάστησης.
Δυστυχώς αυτό δεν είναι αντιληπτό στην πράξη.
Μια γενικευμένη αναρχία/πολυμορφία στις φυτεύσεις, στις υπαίθριες διαμορφώσεις, στα υλικά, κι όλα υποφωτισμένα, ή κάκοφωτισμένα την νύχτα, κακοφτιαγμένα ή χωμάτινα πεζοδρόμια, ανύπαρκτη κυκλοφοριακή μελέτη, κι όλα αυτά με το βάρος των διερχόμενων από την περιφερειακή λεωφόρο Κατεχάκης, (κ την Αττική Οδό), οχημάτων. Ένα ¨ποτάμι¨ θορύβου, μόλυνσης, κυλά μέσα στην πόλη, ανατρέποντας τον χαρακτήρα της κηπούπολης.
Χωρίς διάθεση αφορισμών ή μηδενισμού, οι παρελθόντες Δημοτικοί Άρχοντες δεν σεβάστηκαν την πόλη, τολμώ να πω την κακοποίησαν!
Τι φαντάζομαι;
Λοιπόν φανταστείτε μαζί μου:
- ενιαία σε υλικά ύφος κ υφή πεζοδρόμια σε όλη την πόλη, κι όχι μια πόλη 2 ταχυτήτων η Άνω κι η Κάτω!
- φιλικός φωτισμός led day light, κι όχι θαμβωτικός, ενεργοβόρος, πορτοκαλί χρώματος, (εθνικής οδού), ή καθόλου φωτισμός, (το απόλυτο σκοτάδι στους παράδρομους).
- Ενιαίου σχεδιασμού, υλικών, φυτεύσεων, φωτισμού, υπαίθριου εξοπλισμού, ενοποιημένοι ελεύθεροι χώροι, κι όχι κάθε πλατεία και μια ιδέα, κάθε νησίδα κι ένα υλικό, κάθε παρτέρι κι ένα διαφορετικό, δέντρο/θάμνος/λουλούδι/χόρτο/αγριόχορτο/χώμα!
Επειδή όλοι οι Απόφοιτοι του ΕΜΠ, διατηρούμε ζωντανή την σχέση μας, με το ¨ίδρυμα¨, θα μπορούσαμε να εντάξουμε μια τέτοιου εύρους υπαίθρια ανάπλαση στο πρόγραμμα, προπτυχιακών/μεταπτυχιακών σπουδών ή και γιατί όχι να στηθεί ένα ερευνητικό πρόγραμμα πάνω σε αυτή την πρόταση.
Έτσι θα αποκτήσουμε μια εμπεριστατωμένη μελέτη, χρηματοδοτημένη από Ευρωπαϊκούς Ερευνητικούς Πόρους, και με αυτό το ¨όπλο¨ θα διεκδικήσουμε αντίστοιχα κονδύλια ΕΣΠΑ! Όραμα χρειάζεται, κεντρικός σχεδιασμός, και κυρίως δουλειά!
Και για να προλάβω τους κυνικούς εξ΄υμών, ο Δήμος Δάφνης Υμηττού το έκανε!
Κι ο Δήμος Αργυρούπολης Ελληνικού το έχει ξεκινήσει!
Και χωρίς εμπεριστατωμένες μελέτες από κορυφαίο εκπαιδευτικό ίδρυμα!
Φανταστείτε επίσης:
- Κάθε παιδί που γεννιέται στην πόλη να έχει εξασφαλισμένη θέση σε Δημοτικό παιδικό σταθμό, χωρίς κριτήρια κ προϋποθέσεις, χωρίς διαχωρισμούς, οικονομικούς/ταξικούς
Μην βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε ονειροπόλο/οραματιστή/ουτοπιστή. Κάποιος Δήμος στην Λακωνία, αν δεν απατώμαι, το έκανε!
- Κάθε δημότης ασφαλισμένος ή όχι, εύπορος ή άπορος να εξυπηρετείται από το δημοτικό πολύ-ιατρείο, χωρίς δεσμεύσεις ή αποκλεισμούς
Ο Δήμος Χολαργού Παπάγου το έκανε, και πολύ πριν την κρίση, (δεκάδες ειδικότητες σε έναν χώρο, όπου εξυπηρετούν ακόμα και οδοντιατρικά περιστατικά, ενδοκρινολογικά, δερματολογικά, γυναικολογικά κ.α.
Θα μπορούσα να φαντάζομαι ώρες, αλλά δεν θέλω να χαρακτηριστώ γραφικός!!!
ΕΝΑ ΞΕΡΩ: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΕΙ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, Κ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΟΣΟΙ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ!!!